Παιδικός αυνανισμός: Πότε ξεπερνάει τα όρια;

Από την ψυχολόγο Μαρία Κουρτίδου.

Πολλοί γονείς μου εκφράζουν καθημερινά την ανησυχία τους, καθώς τα παιδιά τους ασχολούνται λίγο ή πολύ με τα γεννητικά τους όργανα. Δεδομένου βέβαια του μεγάλου ταμπού γύρω από τα θέματα της σεξουαλικότητας, ακόμη και στις μέρες μας, δε μου κάνει εντύπωση αυτός ο πανικός και η αναστάτωση. Ας διερευνήσουμε λοιπόν αυτό το θέμα..

Αρχικά, η ανάγκη του παιδιού για εξερεύνηση ξεκινάει ακόμη και στη βρεφική ηλικία. Περνάει πολλά στάδια, με ξεκάθαρο προβάδισμα το στάδιο που το παιδί περνάει όλα τα αντικείμενα από το στόμα του, με στόχο φυσικά να τα επεξεργαστεί και να τα «καταλάβει» περισσότερο. Εκεί γύρω στους 18 μήνες, αρχίζουν πολλές μαμάδες την προεργασία για το «καθάρισμα» του παιδιού.

Κάπως έτσι, στους 24 μήνες, τα περισσότερα παιδιά βρίσκονται σε αγωγή τουαλέτας. Οπότε γίνεται κατανοητό πως το παιδί, θέλοντας και μη, ασχολείται πρακτικά και νοητικά με τα γεννητικά του όργανα. Αρχίζει να τα εξερευνεί, να τα πειράζει, να προκαλεί μικρές πιέσεις κτλ. Από τη φύση, αυτό προκαλεί μια ευχαρίστηση, με αποτέλεσμα το παιδί να παρουσιάζει πολλές φορές έντονη ενασχόληση και να βρίσκει «καταφύγιο» εκεί.

Το έντονο ερώτημα που μου εκφράζουν πολλοί γονείς είναι το: «Πώς πρέπει να αντιδράσω;» Και η απάντηση είναι πολύ απλή: « Δεν πρέπει να αντιδράσεις!». Με την έντονη παρότρυνση του παιδιού να το κάνει, ή με την έντονη επίκριση του παιδιού όταν το κάνει, το πιο πιθανό είναι να προκαλέσουμε αρνητικές αντιδράσεις που μπορεί να έχουν δυσάρεστες συνέπειες στην επόμενη έντονα σεξουαλικά φάση, την εφηβεία, οπού το παιδί δομεί την σεξουαλική του ταυτότητα.

Το μόνο που θα πρέπει να μας ανησυχήσει είναι, η υπερβολικά έντονη ενασχόληση του  παιδιού με τον αυνανισμό, σε συνδυασμό με κλείσιμο στον εαυτό του, ή με απομάκρυνσή του από πολλές- άλλοτε ευχάριστες- δραστηριότητες, ή με παλινδρόμηση σε προηγούμενα εξελικτικά στάδια κτλ. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, αρχικά θα πρέπει να εξερευνήσουμε τι προκαλεί την ανάγκη του παιδιού να ηρεμεί συνεχώς και να απομονώνεται και όχι κατά βάση η ενασχόληση με τα γεννητικά του όργανα. Όπως και να ‘χει, αν αυτή η συμπεριφορά συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε έντονο βαθμό, καλό είναι να απευθυνθούμε σε έναν ειδικό.

Κλείνοντας, να διευκρινίσουμε πως η ενασχόληση με τα γεννητικά όργανα, είναι μια απόλυτα φυσιολογική δραστηριότητα, με κάποιους ειδικούς να την κρίνουν και απαραίτητη για την ομαλή εξέλιξη του παιδιού. Από τους 12 μήνες περίπου, έως και τα 6 χρόνια (περίπου), μπορούν να παρατηρηθούν τέτοιες συμπεριφορές. Οπότε, «ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑ» στους γονείς και διακριτική στάση απέναντι στη συγκεκριμένη συμπεριφορά.

Παρακαλούμε κατά την ηλεκτρονική αναδημοσίευση οποιουδήποτε περιεχομένου να αναγράφετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο προς το oloigiatopaidi.gr . Ευχαριστούμε!