Οι πολεμικές τέχνες μέσα από τα μάτια των δασκάλων

Από τον καθηγητή πολεμικών τεχνών Αλέξανδρο Παρασίδη.

Οι πολεμικές τέχνες μέσα από τα μάτια των δασκάλων

Πολλά έχουν γραφτεί κατά καιρούς για τις πολεμικές τέχνες. Τα περισσότερα από αυτά αντιμετωπίζουν τις πολεμικές τέχνες μόνο από την εμπορική τους σκοπιά δίνοντάς τους φαντασμαγορικές διαστάσεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την χρησιμότητά τους. Παρακάτω θα προσπαθήσω να σας παραθέσω κάποια συμπεράσματα που πατάνε στην πραγματικότητα και στα οποία κατέληξα ύστερα από πολλές προσωπικές εμπειρίες και συζητήσεις με άλλους έμπειρους συναδέρφους καθηγητές πολεμικών τεχνών.
Η ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες, δε σημαίνει και εκμάθηση αυτοάμυνας. Δεν είμαι πολύ σίγουρος ότι ο καθένας μπορεί να κάνει πράξη αυτά που έχει μάθει όταν θα πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή να προστατέψει οικεία πρόσωπα. Προσωπική μου πεποίθηση είναι, πως θα μάθει κανείς αν ξέρει αυτοάμυνα, μόνο όταν χρειαστεί να κάνει πράξη ότι ξέρει σε ένα πραγματικό επεισόδιο που θα λάβει χώρα.

Αν διδάχτηκα κάτι από τις πολεμικές τέχνες, σε πρακτικό επίπεδο, είναι να αναγνωρίζω κινδύνους και να τους αποφεύγω. Έγινα πιο οξυδερκής στην αίσθηση του κίνδυνου γενικότερα. Αν θα έπρεπε να μιλήσω για αυτοάμυνα, θα έλεγα πως έμαθα να διαβλέπω και να αναγνωρίζω ενδεχομένως την εξέλιξη μιας συμπλοκής και έτσι να έχω τον χρόνο να την αποφύγω εγκαίρως, όπου αυτό είναι εφικτό.
Οι πολεμικές τέχνες πολλές φορές, χτίζουν μια επίπλαστη αυτοπεποίθηση, εύθραυστη, που μπορεί να διαλυθεί στο πρώτο κρας τεστ. Μου το έχουν ομολογήσει άνθρωποι που κινδύνεψαν να τραυματιστούν πολύ σοβαρά και ήταν μάλιστα καλά εκπαιδευμένοι στις πολεμικές τέχνες. Θυμάμαι, ότι ειδικά τον πρώτο καιρό της ενασχόλησής μου, ένιωθα ατρόμητος και έτοιμος για όλα, όσο περνούσαν τα χρόνια συνειδητοποιούσα, ότι τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.

Έμαθα να αγωνίζομαι ακόμα και όταν φοβάμαι. Κατάλαβα πως δεν είναι κακό να φοβάσαι, ή μάλλον είναι το πιο φυσιολογικό συναίσθημα, το θέμα είναι τι κάνεις με αυτό. Αντέχεις να προχωρήσεις, να τολμήσεις αν αξίζει τον κόπο;

Η φιλοσοφία τους μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα, εποικοδομητική και να αποτελέσει έμπνευση για μια πολυετή προσωπική αναζήτηση.

Έμαθα να υποχωρώ και να επιλέγω τις μάχες που αξίζει πράγματι να δώσω. Αν κάτι διδάχτηκα είναι να αντέχω στην υποχώρηση γιατί και αυτή είναι ένα μέσο στρατηγικής, αλλά και μια στάση ζωής. Νιώθω, πραγματικά, ότι το να μπαίνει κανείς σε ότι μάχη βρεθεί μπροστά του, γιατί είναι πολεμιστής, δεν είναι και ότι εξυπνότερο. Ηρωισμός χωρίς λογική είναι μάταιος και οδηγεί σε θλιβερές απώλειες τις περισσότερες φορές.

Έμαθα να σέβομαι τα όρια μου και να βελτιώνομαι για τη χαρά που μου δίνει κάτι τέτοιο. Πιστεύω πως καλό είναι να σέβεται κανείς τα όρια του και να προσπαθεί να πορεύεται εντός αυτών.

Τέλος, η ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες μου χάρισε φίλους. Φίλους που μοιράστηκα τις ίδιες ανησυχίες, σκέψεις και διαφωνίες. Οι συναθλητές μου, με τους οποίους μοιράζομαι το ενδιαφέρον και την αγάπη μου για τις πολεμικές τέχνες, αποτελούν την καλύτερη παρέα για διασκέδαση και συζήτηση.
Δώστε λοιπόν την ευκαιρία στα παιδιά σας να γνωρίσουν τις πολεμικές τέχνες και πάρουν από αυτές πολύ σημαντικά εφόδια για τη ζωή τους!

Παρακαλούμε κατά την ηλεκτρονική αναδημοσίευση οποιουδήποτε περιεχομένου να αναγράφετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο προς το oloigiatopaidi.gr . Ευχαριστούμε!